Brezhoneg Bro-Vear

Brezhoneg > Galleg

koad

Stummioù : c'hoad ; c'hoadoù ; c'hoat ; goad ; goat ; koad ; koadet ; koadoù ; koat ;

Gwelet an temoù Ar c'hoadoù, Ar c'hoad ha Labour ar c’hoad

bois

Kas koad d'an ti, kas koad d'an ti, arri eo an amzer gri !

[kas kwat də ti kas kwat də ti aj e̞̞ ˈnɑ̃mzəʁ gʁi]

Amasses du bois, amasses du bois, le mauvais temps arrive !

Paroles attribuées à sa mère originaire de Saint-Laurent née en 1917. Il sait que cette phrase est attribuée à un oiseau mais il n’est pas certain duquel il s’agit. La grive en est l’auteure. Giraudon 2000 p.55 (La grive)

Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)

ar bik a ra ur pezh neizh gant koad

[ə bic ra pe:z e:z gãn kwat]

la pie fait un grand nid avec du bois

Ifig Bihan, 1915, Bear (dastumet gant Tangi)

ur bod koad

[but'kwɑt]

une baguette en bois

Lusien Karluer, 1928, Bear (dastumet gant Tangi)

X, me a raio krampouezh emberr. Ah mat eo neuze, e degasin koad dit.

X, mé rèi krampous mbèrr. A mad è neuhé, diesin koat tit.

X, je vais faire des crêpes ce soir. Ah d'accord, je vais t'apporter du bois.

Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)

Ha feiz neuze e vije drailhet he c'hoad dezhi berr, degaset dezhi tout en he c'hichen eno hag eno evel se e lake ar pezh a gare tro-ha-zro.

A fé neuhé vijé drailhet i hoat tèi bèrr, dièset tèi tout ni hichen éno, ag éno vesé laké péz garé tro-a-zo.

Et alors on lui coupaient des morceaux de bois courts, on les lui apportait, et comme ça elle mettait ce qu'elle voulait [ce dont elle avaient besoin] tout autour.

Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)

Beñ, ma vije labouret e bord ar c'hleuz pe un dra bennaket, feiz, ma 'h arrue un tamm koad e-kichen, hennezh a gase anezhañ gantañ quoi,

Beñ, ma vijé labouret bord hleñ pé ’n dra bénnaket, fé, ma ’h aie ’n tamm koad kichen, heñ gasé néañ gantañ quoi.

Ben, si on travaillait près du talus ou quelque chose, ma foi, si un bout de bois arrivait à côté, lui il l'emmenait avec lui [le bout de bois s'accrochait].

Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)

ar pezhioù kefioù-se 'h eo pa divarrez, pa divarrez da goad hir neuze, pa divarrez da goad, ha egile all a lâre dit war ar c'hleuz aze « met aze 'teus ket ezhomm mont da gac'hat peotramant ec'h ey euh... ar c'hefioù-se 'ba... 'ba... 'ba da revr » pe tu bennaket

[’pe:ʒo ’ke:ljo hɛ pa di’vɑrɛs pa ’divɑrɛs də gwɑt hi:r ’nœhe pa ’divɑrɛs də gwɑt a: e’gi:le al ’lɑ:rɛ dit war hlœ̃: ’ɑhe mɛ ’ɑhe tøs ke:m mɔ̃n də ’gɑhat pə’tɑ̃mɑ̃n hɛj ə ’he:vjo ze ba ba ba də rɛ:r pe ty bə’nɑkət]

ces grosses souches-là c'est quand tu élagues, quand tu élagues trop long le bois alors, quand tu élagues le bois, et l'autre te disait sur le talus là « mais là il ne faut pas que tu ailles chier sinon tu vas t'enfoncer euh... ces souches dans... dans... dans le cul » ou quelque part

Michel Talgen, 1951, Bear (dastumet gant Tangi)

eñ a oa mat, eñ a blege, eñ ac'h ae... e oa moaien da weañ anezhañ kwa puisque tout ar c'hoad 'neus ket a voaien d'ober

[hẽ̞: wa mɑ:d hẽ̞: ’ble:gɛ hẽ̞: hɛ wa ’mojən də ’weɑ̃ neɑ̃ kwa pɥisk tud ə hwɑd nøs kə ’vojən do:r]

il était bon [chêne blanc], il pliait, il... on pouvait le tordre quoi puisqu'il n'y a pas moyen pour tous les bois

Roje Dollo, 1932, Bear (dastumet gant Tangi)

e veze ruz ar c'hoad

[viʒe ry: hwat]

le bois était rouge

Manuel Aofred, 1931, Bear (dastumet gant Tangi)

koad kraoñ

[kwɑt kɾow]

du bois de noisetier

Frañswa ar Bihan, 1931, Bear (dastumet gant Tangi)