Stummioù : c'hwil ; c'hwiled ; kwil ;
Gwelet an tem An dud dispar
eñ zo c'hwil avat
[hẽ: zo hwi:l hɑ]
c'est un as [un personnage]
Manuel Aofred, 1931, Bear (dastumet gant Tangi)
Hañ ? Te a zo ur c'hwil bihan, hañ ? Ya hañ ? deus piv eo hañval ? deus e dad pe deus e vamm ? (T : Deus e... deus e vamm kentoc'h !) Ah ya ma 'h eo ur marmouz bihan ya lâr se ya ! gwelloc'h eo lâr (?) se hañ !
[ɑ̃ te zo wil ˈbiən ɑ̃ ja ɑ̃ døs piw e̞ ˈhɑ̃vəl døs i dɑːd pe døs i vɑ̃m ɑ̃ ja ma ɛ ˈmaʁmuːs ˈbiən ja lɑːʁ ze ja welɔχ ɛ zɑːd ze ɑ̃]
Hein ? Tu es un petit espiègle, un petit filou, hein ? Oui, hein ? Oui hein ? À qui il ressemble ? À son père ou à sa mère ? (T : À sa mère plutôt !) Ah oui si c'est un petit coquin oui il vaut mieux dire ça !
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Evel-se e vo c'hwil ar person !
Vi sè vo wil pèrso-n !
[visɛ vo wil pɛʁson]
Comme ça il y aura un drôle de curé ! [en imaginant qu'il en soit un]
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)