Stummioù : hañ ;
Daou vloaz a zo bihan hañ ? (oh ya) Memes daou vloaz hanter a zo bihan.
[dow lɑː zo ˈbiən ɑ̃ ˈmɛmə dow lɑː ˈhɑ̃təʁ zo ˈbiən]
Deux ans c'est petit [pour aller à l'école], hein ? Même à deux ans et demi c'est petit.
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Oh ma Doue c'hoazh hañ ! (J : Petra a zo ?) Mann ebet !
[oː maː ˈdue hwɑz ɑ̃] [mɑ̃n bet]
Oh mon Dieu encore hein ! (J : Qu'est-ce qu'il y a ?) Rien !
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Debr anezhi, mat eo hañ ?
[dɛb nɛj mɑːd ɛ ɑ̃]
Mange-la, c'est bon hein ?
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Se a zo bern tud oc'h ober, hañ !? ma Doue ! ret eo gwelet, war-washaat !
[se zo bɛʁn tyt oːʁ ɑ̃ maː ˈdue ʁɛd ɛ ˈgwelət waʁ ˈwasɑːd]
Ça il y en a plein à le faire hein !? bon sang ! il faut voir, de pire en pire ! [dépenser sans compter]
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Ya pep hini a ra deus e gwellañ, deus e gwellañ. Pep hini a ra deus e gwellañ, hañ ?
[ja pop ini ʁa døs i ˈgwelɑ̃ døs i ˈgwelɑ̃ pop ini ʁa døs i ˈgwelɑ̃ ɑ̃ ɑ̃]
Oui chacun fait de son mieux, de son mieux. Cchacun fait de son mieux, hein ? Hein ?
[ironique]
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Sell hoñ a ra trouz hañ !
[hɔ̃̃ː ʁa tʁuːz ɑ̃]
Elle en fait du bruit hein !
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Te teus soñj hañ.
[te tø ʒɔ̃ːz ɑ̃]
Tu te rappels hein, tu te souviens.
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Te a zo mignon hañ ? Hañ ? Te a zo ur bugel bihan koant hañ ?
[te zo ˈmiɲɔ̃n ɑ̃ ɑ̃ te zo ˈbygəl ’biən kwɑ̃n ɑ̃]
Tu es mignon hein ? Hein ? Tu es un mignon petit enfant.
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
C'hwezhañ a rae an avel hañ dec'h da noz hañ.
[hwe ʁɛ ˈnɑːwəl ɑ̃ deχ tə nɔ̃ːz ɑ̃]
Ça a soufflé [dur] hier soir hein.
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Marteze hañ ne oaran ket dutout ebet ya.
[maˈteze ɑ̃ wɑˈʁɑ̃ kə dytu be ja]
Oui peut-être hein je ne sais pas du tout.
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Nann hañ oh nann e lec'h eo ini... inondet ha tout an traoù olala.
Non hein oh non là ou c'est inondé et tout ça.
[nɑ̃n ɑ̃ o nɑ̃n le̞χ ini iˈnɔ̃dət a tun tʁɛw oːlala]
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Hañ ? N'houlfe ket d'ober ?
[ɑ̃ nulˈfe kəd oːʁ]
Hein ? il ne voudrait pas faire ?
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Hañ ? Te a zo ur c'hwil bihan, hañ ? Ya hañ ? deus piv eo hañval ? deus e dad pe deus e vamm ? (T : Deus e... deus e vamm kentoc'h !) Ah ya ma 'h eo ur marmouz bihan ya lâr se ya ! gwelloc'h eo lâr (?) se hañ !
[ɑ̃ te zo wil ˈbiən ɑ̃ ja ɑ̃ døs piw e̞ ˈhɑ̃vəl døs i dɑːd pe døs i vɑ̃m ɑ̃ ja ma ɛ ˈmaʁmuːs ˈbiən ja lɑːʁ ze ja welɔχ ɛ zɑːd ze ɑ̃]
Hein ? Tu es un petit espiègle, un petit filou, hein ? Oui, hein ? Oui hein ? À qui il ressemble ? À son père ou à sa mère ? (T : À sa mère plutôt !) Ah oui si c'est un petit coquin oui il vaut mieux dire ça !
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Hañ gant... gant Tangi a deski.
[ɑ̃ː gɑ̃nəː gɑ̃n ˈtɑ̃gi ˈdiski]
Hein avec Tangi tu vas apprendre.
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
klianted hañ
[kliˈɑ̃təd ɑ̃]
de [sacrés] clients hein
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Oh jad (?) hañ oh ya hañ tamm brav, tamm brav, sur a-walc'h.
[o ʒɑːd ɑ̃ o ja tɑ̃m bʁɑw tɑ̃m bɾɑw zyˈwɑʁh]
(?) oh oui une bonne partie, sans doute.
[litt. « un beau morceau »]
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Ya sur a-walc'h ivez hañ.
[ja zyˈwɑʁh iː ɑ̃]
Oui sans doute aussi hein.
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Hañ ? (V : Riagad an hini a oa ober marteze.) Marteze an hini a oa ya, eñ a oa eksplikañ dit-te penaos ober !
[hẽː wa ɛsˈplikɑ̃ peˈnɔ̃ːz oːʁ]
Hein ? (V : C'est Riagad qui faisait peut-être) C'était peut-être lui oui, il t'expliquait comment faire ! [les gâteaux]
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Pa vezer en retred hañ !
[pe vɛːʁ ˈʁətʁɛt ɑ̃]
Quand on est en retraite hein !
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
En-dro eizh eur a sav apeupre met se n'eo ket ken diwezhat se c'hoazh. (T : N'eo ket nann nann nann.) Pa vezer en retred hañ, normalamant !
[dʁo ˈe̞zəʁ zɑv apəˈpʁɛ mɛ ze ˈnɛ kə ken diwɛː se hwɑs – pe vɛːʁ ˈʁətʁɛt ɑ̃ normaˈlɑ̃mɑ̃n]
Je me lève autour de huit heures mais ça n'est pas encore si tard que ça. (T : Oui ça n'est pas tard.) Quand on est en retraite hein, normalement !
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Met bezañ zo a sav abred, bezañ zo a sav... sav... pemp eur hanter c'hwec'h eur, bemdez hañ.
[mɛ be zo zɑv aˈbʁed be zɑ zɑ ˈpɛməʁ hɑ̃təʁ ˈwɛhəʁ ˈbɑ̃wde ɑ̃]
Mais il y en a qui se lèvent tôt, il y en a qui se lèvent à cinq heures et demi, six heures, tout les jours hein.
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Ya meskañ an avel hañ, meskañ avel !
[ja ˈmeskɑ̃ ˈnɑːwəl ɑ̃ ˈmeskɑ̃ ˈɑwəl]
Oui brasser de l'air, brasser de l'air !
[gesticuler]
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Bet neus naviget c'hoazh hañ ?
[be nø naˈvigə hwɑːz ɑ̃]
Il a pas mal voyagé aussi hein ? [litt. "navigué"]
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Kemer gachoù hañ Tangi, kemer.
[ˈkomɛʁ ˈgɑːʃo ɑ̃ tɑ̃gi ˈkomɛʁ]
Prends des gâteaux hein Tangi, sers-toi.
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Kar domaj eo dihuniñ anezhe c'hoazh quoi hañ. Unan bihan evel-se nez ezhomm da gousket. (T: Ya.) Adkargañ e baterioù... (T : Ya avat ma e neus ezhomm...) D'ober las goude ! (T : Teir eur e neus ezhomm hañ.) D'ober las goude !
[kɑ ˈdomaʃ ɛ diˈvyni nɛː wɑːs kwa ɑ̃ yn ˈbiən vəˈsɛ ne eːm gouskət – atˈkaʁgɑ̃ i baˈtʁijo - ˈdobəʁ lɑːs ˈgude – ˈdobəʁ lɑːs ˈgude]
Car c'est dommage de devoir les réveiller. Un petit comme ça a besoin de dormir. (T : Oui.) Recharger ses batteries... (T : Oui s'il a besoin... ) Pour chahuter, semer la pagaille ensuite ! (T : Il a besoin de trois heures hein.) Pour chahuter après !
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Just ya se a zo nebeut hañ.
[ʒyːs ja se zo ˈnœbœd ɑ̃]
Juste, exact oui, c'est peu hein.
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
(T : Oh ne ra ket ken.) Nann ne meus...ne welan ket anezhi ken oc'h ober hañ. (T : Nann, nann.)
[nɑ̃n møs wɛˈlɑ̃ kə nɛj ken oːʁ ɑ̃]
Non je n'ai...je ne la vois plus faire hein.
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Hoñ a gerzhe, kerzhe da vat hañ.
[ˈhɔ̃ː ˈgɛʁzɛ kɛʁzɛ də vat ɑ̃]
Elle marchait, marchait beaucoup hein.
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
(T : C'hwec'h ha pevar ugent.) Ah ya komañs kontañ c'hoazh hañ. (T : Ya.)
[a jaː ˈkomɑ̃s ˈkɔ̃tɑ̃ wɑːs]
T : 86 ans.) Ah oui ça commence à compter aussi hein. (T : Oui.)
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
N'eo ket skrivet div wech memes tra hañ ? (T : Nann.) Geo ? (T : Nann.)
[ˈne̞ kə ˈskʁivə diw weʃ mɔ̃sˈtʁa ɑ̃ː – gɛ]
Il n'y a pas écrit deux fois la même chose hein, (T : Non.) Si ? (T : Non.)
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Arri 'neus div... div gamaradez vihan. Pokañ a ra dezhe ha tout hañ, geus geus, n'eo ket diwezhat o temarriñ, arri e ray tu bennaket !
[aj nø diw diw gɑ̃m’ʁɑ:dəs ˈvi:ən ˈpokɑ̃ ʁa dɛ a tud ɑ̃ gø gøs ˈnɛ kə ˈdiwɛː teˈma:ĩ aj ʁɛj ty ˈmnakət]
Il a deux copines, il leur fait des bisous et tout hein, si si, il n'est pas tard, il arrivera quelque part !
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Miret... miret e int sur a-walc'h met gouzout pelec'h emaint ne oaran ket hañ pe emaint 'ba ar maeri pe 'ba... 'ba Sant Brieg. Unan daou a zo (?).
[ˈmiʁə ˈmiʁəd iɲ ˈzywɑh mɛ gut plɛʁh mɑ̃ɲ waˈʁɑ̃ kəd ɑ̃ pe mɑ̃ɲ ba ˈmɛʁi pe baː pe ba zɑ̃ ˈbʁiək yn dow zo]
Ils sont conservés sans doute mais qu'en à savoir ou je ne sais pas hein s'ils sont à la mairie [de Bear] ou à Sant Brieg. Un des deux (?).
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Ya hañ kerse a vez diouzhtu hañ.
[ja ɑ̃ ˈkeʁse ve dyˈsty ɑ̃]
Oui hein on trouve dur tout de suite hein. [quand le temps est mauvais]
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Te a oar traoù hañ.
[te waʁ tʁɛw ɑ̃]
Tu en sais des choses.
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
Laer a int hañ !
[lɛːʁ iɲ ɑ̃]
Ils sont voleurs hein !
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)