Stummioù : enerv ; enerve ; enervet ; enerviñ ; inervet ; inerviñ ;
Gwelet an tem Bezañ sot en ennañ
▶ Met neuze, neuze en em enerve a-wezhioù. Ur c'hras kaer e vije dezhañ c'hoazh peogwir ne oa ket kat d'ober. Eñ. Eñ ne oa ket kat.
Mè neuhé, neuhé non énèrvé (a)wêjo. Hras kèr vijé deañ hoas pegur oa k' kat t'or. Eñ. Eñ oa ke kat.
Mais alors il s'énervait parfois. Ça l'arrangeait bien [pourtant] [que nous soyons là], puisque lui ne pouvait pas le faire. Lui. Il ne pouvait pas.
Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)
enervet mat
[eˈnɛʁvə mɑːd]
bien énervé, en colère
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)