Stummioù : a-lajadoù ; lajad ; laziad ; laziadenn ; laziadennoù ; laziadoù ;
Gwelet an tem Ul laziad
e-pad ul laziad
[pɑd 'lɑ:ʒət]
pendant un moment
Jañ ar Wern, 1934, Sant Laorañs (dastumet gant Tangi)
▶ Oh ya, ker... Ya, ker a-walc'h e vijent, ya, ya, ya. Anfin, se a depant. Laziadoù a vije, a-wechoù e vijent keroc'h, a-wechoù e vijent marc'had-matoc'h, a bep sort.
[o ja ’keːʁ – ja ’keːʁ wah viʒɛŋ ja ja ja – fin zə ’depãn – la’ʒaːdo viʒe ’we̞ːʒo viʒɛŋ ’keʁɔχ ’we̞ːʒo viʒɛŋ maʁhat’matɔχ bɔp’sɔʁt]
Oh oui, chères... Oui, elles [les coiffes] étaient assez chères. Enfin, ça dépend. Suivant les moments, parfois elles étaient chères, parfois elles étaient meilleur marché.
Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)
▶ Oh ya, un tamm, un tamm ya, un tamm lajad ya. Met e-kerzh an hañv e vijent laosket pelloc'h.
[o ja tãm – tãm ja – tãm 'lajəd ja – mɛ kɛʁz ə 'nãː vijɛŋ 'lɔskə 'pɛlɔχ]
Oh oui, un peu, un petit moment oui. Mais pendant l'été, on les laissait plus longtemps.
Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)
▶ (T. : kerzhal a rez mat ?) ya, ya, a-lajadoù kwa
[ja ja la'ʒɑ:do kwa]
(T. : tu marches bien ?) oui, oui, par moment quoi
Lusieñ Minous, 1926, Bear (dastumet gant Tangi)