Brezhoneg Bro-Vear

Brezhoneg > Galleg

paeañ

Stummioù : adpaeañ ; bae ; baeañ ; baee ; baeent ; baeet ; baein ; baeit ; baeiñ ; baejen ; baeo ; paeañ ; paees ; paeet ; paeez ; paei ; paeo ; paeont ;

payer

Met me ne 'ma ket bet kement a bae evel 'nije bet anezhañ. Me ne oan ket bet paeet, ha eñ a vije bet paeet ker oc'h ober se.

Mè mé ma ke bé kémên bê vèl nijé bé néañ. Mé oan ke bé pèet. A eñ vijé bé pèet kér ’h or zé.

Mais moi je n'avais pas été aussi bien payée que lui. Moi je n'avais pas été payée alors que lui aurait été payé cher à faire ça.

Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)

Me ne 'meus ket soñj avat, me ne 'ma ket paeet bepred.

Mé meus ke joñj ha, mé ma ke pêêt bopet.

Je ne m'en souviens pas, moi je n'avais pas payé en tout cas.

Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)

Ma 'dijent ket c'hoant da baeañ pe un dra bennak evel-se. Me a oa petra marteze d'ar c'houlz-se ? Dix-sept, dix-huit ans ? Pe seize ans marteze pa 'ma komañset. Moarvat e soñjent : Ma 'mijemp gallet lipat ur gwenneg bennak gant homañ, trompañ anezhi un tamm. Met me ne 'ma ket c'hoant da... d'ober faos kontoù da Marraine ivez, kar...

[ma diʒɛŋ kə ’hwãn tə ’beã pe ndʁa be’naːk və’se – me wa pʁa ma’tee də ’hulse – disɛt dizɥit ã – pe sɛzã ma’tee pe ma ko’mãsət – ma’had ʒõʒɛŋ – ma miʒɛm ’galə ’lipət ə ’gwɛnək pe’naːk gãn ’hõmã – ’tʁõmpã nɛj ’tãm – mɛ me ma kə ’hwãn tə – ’dɔʁ fos’kõʃo də ma’ʁɛn iə ka]

S'ils ne voulaient pas payer ou quelque chose comme ça. J'avais quel âge à cette époque ? Dix-sept, dix-huit ans ? Ou seize ans peut-être, quand j'avais commencé [à travailler dans un café]. Ils pensaient sûrement : Si nous avions pu arnaquer celle-ci de quelques sous, la tromper un peu. Mais moi je ne voulais pas faire de faux comptes à Marraine, car...

Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)

Ma 'nijent c'hoant da advont adarre e vije ret dezhe adpaeañ quoi. Ne vijent ket laosket warnañ e-pad goude merenn. Nann. Aze e vije ret dezhe adpaeañ.

[ma niʒɛŋ ’hwãn tə ’hadvõn ’aːe viʒe ’ʁet te̞ˑ hat’pe̞ːã kwa – vi’ʒɛŋ kə ’lɔskə waʁnã pad ˌguˑde’mɛʁn – nãn – ’ahe viʒe ’ʁet te̞ˑ hat’pe̞ːã]

S'ils voulaient refaire un tour, ils devaient repayer. On ne les y laissait pas [sur le manège] pendant tout l'après-midi. Non. Ils devaient repayer.

Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)