▶ « prianted » a oa uoù
[pɾi'ɑ̃ntəd wa 'y:o]
« des oeufs » c'était des oeufs [tunodo]
Diwallit : frazenn dastumet e-maez Bro-Vear.
Jañ-Batist an Tieg, 1935, Langoad (dastumet gant Tangi)
Gwelet an temoù Uoù ar yer ha An uoù (boued)
un u molet
[nyː ˈmɔlət]
un œuf molet
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
u ar voualc'h
[y vwɛlh]
l'œuf de merle
Selina Jagin, 1920, Bear (dastumet gant Tangi)
me 'ma bet savet ur glujar diwar he neizh 'ba 'r park e-pad ar brezel aze, hag e oa pemp warn-ugent u dindani, e oa o c'horiñ anezhe
[me ma be ’zɑ:vət ’gly:ʒər diwar i he:z bah pɑrk pad ’bre:zəl ’ɑhe a wa pɛm war’ny:gən y: dinɑ̃’ni wa ’ho:ri nɛ:]
j'avais levé une perdrix de son nid dans le champ pendant la guerre là, et il y avait vingt-cinq œufs sous elle qu'elle couvait
Manuel Aofred, 1931, Bear (dastumet gant Tangi)
▶ Ah ya. Sukr zo ivez ya, d'accord, uoù marteze zo ivez ?
A ya, suk so ie ya, d'accord, uo maté zo ie ?
Ah oui, il y a aussi du sucre, d'accord. Il y a aussi des œufs peut-être ?
Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)
▶ Ah n'eus ket uoù e-barzh ?
A neus ked uoù bars ?
Ah, il n'y a pas d'œufs dedans ?
Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)
▶ Bleud. Uoù. Ha... ha laezh. Se eo tout.
Bleut. Uo. A... a lês. Zé hè tout.
De la farine. Des oeufs. Et du lait. C'est tout.
Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)
▶ Ah ya, a-wechoù e vije laket un u, ha e vije etalet gant ar rozell ivez
A ya, wêjo vijé laked en u, a vijé étalet gan rozell ie.
Ah oui, parfois on mettait un œuf, et on l'étalait avec le racloir.
Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)
▶ Hag a-wechoù e vije laket un u warnañ. Un u. Torriñ un u war-benn. Ha hennezh a vije stlabezet war-benn goude gant ar rozell, ar rozell a vije graet deus ar machin a vije oc'h etaliñ... Ar bas...
A wêjo vijé lake ’n u warnañ. En u. Toiñ ’n u war-bènn. A heñ vijé sklabéet war-benn goudé gan rozell. Rozell vijé gwèt deuz machin vijé ’h étaliñ... bas.
Et on mettait parfois un œuf dessus [sur la crêpe]. Un œuf. Casser un œuf dessus. Et on le répartissait dessus avec le racloir. On appelait racloir le truc qui servait à étaler... la pâte à crêpe.
Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)
▶ Darn 'nije c'hoant da gaout un u war ar grampouezhenn, ha neuze e vije torret un u war-benn, neuze e vije krevet gant beg ar machin, ha feiz neuze e vije etalet gwellañ e vije gallet, abalamour da lakat gwenn ha melen un tamm partout quoi. Ha honnezh a vije ur grampouezhenn uoùek, e vije graet deus honnezh.
Darn nijé hoan de gaout ’n u war grampouenn, a neuhé vijé torret ’n u war-benn, neuhé vijé kreuvet gan bég machin, a fé neuhé vijé étalet gwèllañ vijé gallet, bañw te laket gwènn a mélen tamm partout quoi. A hoñ vijé grampouenn uoek, vijé gwèt teus hoñs.
Certains voulait un œuf sur la crêpe, et alors on cassait un œuf dessus, on le crevait avec le bout du machin [la spatule], et on l'étalait du mieux qu'on pouvait, pour mettre du blanc et du jaune un peu partout. Et on appelait ça une crêpe « œufée ».
Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)
un u molet hag un u poazh kalet
[nyː ˈmɔlə a nyː pwɑs ˈkɑ:lat]
un œuf molet et un œuf dur
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)