Brezhoneg Bro-Vear

Klask

Kavet zo bet 2 frazenn.

Ne oan ket sañset heu... ma kerez heu... pas fur quoi. Trankil e oan a-hend-all e-barzh ar skol hag ober a raen ma jeu, ha an devoarioù ha tout ha evel-se feiz 'mije ket lañs da vezañ kement-se, met pa 'mije graet des fautes e-barzh... e-barzh heu... ma dictée pe e-barzh ma... un dra bennaket, a-wechoù e degouezhe din bezañ pinijenn. Abalamour da se, e vije laket an nen pinijenn. E vije d'ober chom pinijenn. Heñ a oa ma kerez la punition quoi.

Je n'étais pas, heu... si tu veux, heu... pas sage. J'étais tranquille à l'école et je faisais mes petites affaires, et les devoirs, et tout, et comme ça, ma foi, je n'avais pas tant que ça l'occasion de l'être [punie], mais quand j'avais fait des fautes dans ma dictée ou dans ma... quelque chose, parfois il m'arrivait d'être punie. On était punie pour ça. Il fallait rester en punition. Ça c'était la punition, si tu veux.

Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)

Boñ a-wezhioù, ma vije ur vuoc'h d'halañ pe un dra bennaket e degouezhe dit bezañ diwezhatoc'h met anfin, boñ, a-benn seizh eur eo rare ma ne vije ket fin, ma ne vije ket fin hañ. X e-barzh ar park a vez ar memes tra ivez.

Boñ (a)wêjo, ma vijé vuh t’alañ, pé ’n dra bénnaket digwêê dit béañ diwéétoh, mèd anfin, boñ, bènn sèiz eur è rare ma vijé ke fin, ma vijé ke fin añ. X bah park vé mostra ie.

Parfois, quand il fallait faire vêler une vache ou quelque chose comme ça, il arrivait d'être plus tard, mais enfin, c'est rare si ce n'est pas fini pour sept heures. X au champ c'était pareil.

Plac'h, 1946, Pederneg (dastumet gant Riwal)

Kavet zo bet 2 frazenn.