Brezhoneg Bro-Vear

Klask

Kavet zo bet 71 frazenn.
1234

« me, emezi, n'on ket deus Ploulec'h 'vat ! » « geo ! emezon-me, te zo deus Ploulec'h ! me n'on... n'on ket, met te zo » « oh, ya met eu... » eviti 'oa ket nemet Kervaria a gonte, se zo sklaer kwa !

[... - ... - ... pluˈle̞x - ... - pluˈle̞x - ... - ... - ... - ... ˌke̞ꝛvaˈɣiˑa ... - ...]


Diwallit : frazenn dastumet e-maez Bro-Vear.

Monik ar Sant, 1934, Ploulec'h (dastumet gant Tangi)

e oa... 'ma... 'ma gwelet eu... ur bagad evned o tremen, « oh sell 'ta, emezi ! sell aze lapoused 'vat, emezi ! », lapoused a reont ivez dioute

[wa - ma ma ˈgwe̞ˑləd ə - ˌbɑˑgad ɛ̃ˈwẽːnət ˈtɾemen - o ˈse̞l ta me̞j - ˈse̞l ˌɑhe̞ laˈpusət ha me̞j - laˈpusət ɹɛɲ ˌiˑe ˌdjɔ̃te̞]

il y avait... j'avais... j'avais vu euh... une bande d'oiseaux passer, « oh tiens, dit-elle ! eh bien voilà des oiseaux, dit-elle ! », ils les appellent des oiseaux aussi

« lapoused » à Gwerliskin

Mari ar Gag, 1932, Bear (Lanneven) (dastumet gant Tangi)

ma wreg gantañ d'ober un dro betek Perroz, deus Trebeurden, « ma doue ! omp (souezhet ?) emezi », 'oa ket direction assistée

[mə ˈwɹeg ˌgɑ̃tɑ̃ do̞ˑɹ ˈndɾoˑ ˌbetɛk pɛˈɹɔz - dœs tɹeˈbœɹdən - ma ˌduˑe - ɔ̃m ˈsweːzə ha me̞j - ˌwa kə ...]

ma femme avec lui pour faire un tour jusqu'à Perroz, de Trebeurden, « mon dieu ! nous sommes (étonnés ? secoués ?) dit-elle », il n'y avait pas de direction assistée

???

Jakez Dilinan, 1931, Kemperven (dastumet gant Tangi)

un nozvezh e wele... e wele un dra bennaket o tont 'ba he borzh, « petra zo aze ? arri un oto aze », ha 'da aon, a-benn ar fin 'da gwelet, peogwir, Gérard a gemere an hent bihan aze da vont betek ar gêr, hag e oa Gérad an hini a oa, ha goude 'da lâret da Gérard, « te 'teus *bet graet aon... aon din, emezi ! »

[ˈnɔ̃ːzəz ˈwe̞ːle̞ - ˈwe̞ːle̞ ˌndʁa ˈmnɑkət ˌtɔ̃n ba i ˈbɔʁs - pʁa zo ˈɑːhe - ˌɑj ˈnoto ˈɑhe - a da ˈo̞wən - be̞nˈfiːn na - da ˈdjɔːʁəd i ˈbʁeːnəs - ˈnœːhe da ˈgwe̞ːlət - pyˈgyːʁ - ʒeˈʁaʁ - geˈmeːʁɛ nɛn ˈbiːən ˈɑːhe də ˈvɔ̃n ˈbekə ˈge̞ːʁ - a wa ʒeˈʁaʁ nːi wa - a ˈguːde da lɑːt tə ʒeˈʁaʁ - te tøz be gwɛd ˈowən ˈowən dĩ mɛj]

une nuit elle voyait... elle voyait quelque chose venir dans sa cour, « qu'est-ce qu'il y a là ? une voiture est arrivée là », et elle avait peur, finalement elle avait vu, puisque, Gérard prenait cette petite route là pour aller jusqu'à chez lui, et c'était bien Gérard, et après elle avait dit à Gérard, « toi tu m'as fait peur... m'a fait peur, qu'elle dit »

Janin An Aodren, 1939, Bear (dastumet gant Tangi)

ha 'oa ket eu... 'oa ket deuet d'ar gêr bev, just e oan arri da gerc'hat bara evel-se peogwir 'h aen div wech ar sizhun en bisikled da gerc'hat bara, ha lâret da Nikol Gwilhou « daon ! n'eus ket mann nevez ebet amañ ? 'ba en Plûned ? » « ah, geo 'vat ! emezi ; ah ! arriet eo... aze zo arri ur maleur adarre emezi ! al Lagadeg emezi, Iv al Lagadeg deus Kraou ar Moc'h zo devet ! » « daonet e vo ma ene ! daon, n'eo ket posubl 'vat ! » « geo ! »

[a ˌwɑ kəd ə - ˌwɑ kə ˌdœ də ˌge̞ˑꝛ ˈbew - ˌʒyz wɑ̃n ˌɑj də ˈgɛhə ˈbɑˑɣa viˌse pu ˌhe̞n ˈdiw weʒ ˈzyˑn ɛn bisiˈklɛd də ˈgɛhə ˈbɑˑɣa - a ˈlɑˑɣəd də nikɔl ˈgwiju - ˈdɑ̃w ˌnøs kə mɑ̃n ˈnɛwe ˌbed ˈɑ̃mɑ̃ - ma ɛn ˈplyˑnət - a ˈge̞w ha ˌme̞j ˈge̞w - aˑ ˈɑjəd e̞ - ˌɑˑe zo ˌɑj ə ˈmɑˑlœꝛ ˌdɑj ˈme̞j - laˈgɑˑdəg ˌme̞j - ˌiv laˈgɑˑdəg des ˌkɣɔw ˈmoɣ zo ˈdɛwət - ˈdɑ̃wnə vo ma ˈiˑne - ˈdɑ̃w ˌne̞ kə ˈposyp a - ˈge̞w]

et il n'était pas euh... il n'était pas revenu chez lui vivant, juste quand j'étais revenu d'avoir été chercher le pain comme ça puisque j'allais deux fois par semaine en bicyclette pour chercher du pain, et [j'avais] dit à Nicole Guillou « dame ! il n'y a rien de neuf ici ? à Plûned ? » « ah, mais si ! dit-elle ; ah ! il est arrivé... là il y a de nouveau un malheur d'arrivé ! Le Lagadec dit-elle, Yves Le Lagadec de Kraou ar Moc'h est brûlé ! » « damné soit mon âme ! dame, mais ce n'est pas possible ! » « si ! »

Michel Talgen, 1951, Bear (dastumet gant Tangi)

1. hag a-wechoù e vez... « me n'onn ket oc'h ober petra 'h on amañ ? emezi » 2. ah ya ! kaozioù... kaozioù fall ! 1. ha pa arri aze a-wechoù gant... he mab 2. « me eo fin din ! me 'meus ezhomm da lesken plas gant ar re yaouank, emezi »

1. [a ˌweˑʒo ve - me ˌnɔ̃ kə ho̞ɹ ˌpɹɑ hɔ̃ ˌɑ̃mɑ̃ me̞j] 2. [a ˌjɑ - ˌkoˑʒo - ˌkoˑʒo ˈvɑl] 1. [a pa ˌhɑj ˈɑhe ˌweˑʒo gɑ̃n - i ˈmɑːp] 2. [ˌme he̞ ˈfiːn dĩ - ˌme møz ˈem də ˈlɛskən ˈplɑz gɑ̃n ɹe ˈjo̞wɑ̃ŋg me̞j]

1. et parfois elle est... « moi je ne sais pas ce que je suis en train de faire ici ? dit-elle » 2. ah oui ! des paroles... des paroles pessimistes ! 1. et quand elle arrive là parfois avec... son fils 2. « c'est la fin pour moi ! moi je dois laisser la place aux jeunes, dit-elle »

1. Daniel Yekel, 1957, Sant Laorañs
2. Mari ar Gov, 1928, Sant Laorañs
(dastumet gant Tangi)

petra emezi ?

[ˌpɣɑ ˈme̞j]

qu'est-ce qu'elle dit ?

Janin an Herveig, 1932, Ploueg (dastumet gant Tangi)

a-benn ar fin 'h arrio ganin evel gant ma... arriet ma vamm-gozh, Mari Garivel, « pe difindaonet emezi ! 'meus aon 'oarin ket met ret e vo bennigañ an horzh da darc'hañ ur c'hwistad ganin ! », « bennigañ an horzh », emezi !

[be̞n ˌfiˑn ˈhɑjo gəˌnĩ we̞l mə - ˌɑj mə ˌvɑ̃mˈgoːz - ˌmɑj gaˈꝛiːvəl - pe ˌdivinˈdɑ̃wnəd me̞j - mœˈzɑˑɔ̃n waˌꝛĩŋ kə mɛ ˈꝛɛd vo biˈnijə ˈnɔꝛz də ˈdɑhɑ̃ ˈhwista kɑ̃ˌnĩ - biˈniɟɑ̃ ə ˈnɔꝛz me̞j]

pour finir il m'arrivera comme avec... comme c'est arrivé avec ma grand-mère, Marie Garivel, « que je sois damnée, disait-elle ! je pense que je ne saurai pas mais il faudra bénir la masse pour m'asséner un coup ! », « bénir la masse », qu'elle disait !

Jak Nikol, 1932, Skiñvieg (dastumet gant Tangi)

ha ma tintin aze a oa oc'h ober trouz d'he zad neuze « bremañ-souden, emezi, ec'h adretorno an ekip ha... da... da deviñ tout ar stal amañ, ha te a vo kaoz », « 'refont ket emezañ, 'refont ket », 'oant ket bet deuet ivez, ha goude 'deuent ket ken

[a ma ˈtintin ˌɑe wa ˌho̞ˑɹ ˈtɹuːz di ˈzɑːd ˈnœhe - bəˈzɔ̃m mɛj haɹeˈtɔɹno neˈkip mɛj a - də də ˈdɛwĩ tut ˈstɑːl ˈɑ̃mɑ̃ - a te vo ˈkoːs - o ˌɹefɔ̃ɲ cət ˌmeˑɑ̃ - ˌɹefɔ̃ɲ cət - ˌwɑ̃ɲ cə bed ˈdœd ˌie - a ˈgu dœˌɛɲ cə ˈken]

et ma tante là grondait son père alors, « tout-à-l'heure, dit-elle, l'équipe va revenir, dit-elle, et... pour... pour brûler toute la ferme ici, et ce sera toi le responsable », « oh ! ils ne feront pas, dit-il, ils ne feront pas », ils n'étaient pas venus, et après ils ne venaient plus [Allemands]

Pier Gotie, 1938, Plûned (dastumet gant Tangi)

hag e oan arriet da livrañ ar paotr-saout bepred hag e oa lâret din... 'oa ket kaer-kaer ar jeu hañ ! gwelet 'ma tan war an oaled, an traoù war an daol, añfin ! 'meus ket lâret penaos e oa ur plac'h... a oa... a oa... 'oa ket un tiegezh abominabl met añfin ! evel-se e oa, 'ba penn an daol e oa tout eu... ar c'houverchoù hag ar vesel 'oa ket graet ivez moarvat, e oa lâret din mont er penn all, ha neuze e oa (un torchenn, un torchenn xxx ?), « azezit en ho koaze bremañ, gwelet a ran 'peus... ur gotilhon sklaer aze emezi », soñjet 'ma se, « fidamdoue ! me, emezon-me, n'in ket ken gant gotilhennoù sklaer evel-se, emezon-me, d'ober ul labour... ar vicher 'h on oc'h ober », « me 'h a d'ober kafe, emezi », hag e oa graet kafe war an oaled

[... - ... kɛꝛ ˌkɛˑꝛ ˈʒœˑ ɑ̃ - ... - ... - ... - ˌwa kə ntiˈeˑgɛz aboˈmiˑnab ... - ... - ... - goˌtiʎɔ̃n ˈskle̞ˑꝛ ... - ... - ... gotiˌʎeno ˈskle̞ˑꝛ - ... - ...]

et toujours est-il que j'étais venue livrer cette clôture électrique et on m'avait dit... ce n'étaient pas des conditions de vie terribles ! j'avais vu le feu sur l'âtre, les choses sur la table, enfin ! je n'ai pas dit que c'était... c'était... c'était... ce n'était pas un gros ménage mais enfin ! c'était comme ça, au bout de la table il y avait tout eu... les couverts et la vaisselle n'était pas faite non plus, on m'avait dit d'aller à l'autre bout, et alors il y avait (un coussin, un coussin xxx ?), « asseyez-vous maintenant, je vois que vous avez... un cotillon clair là qu'elle me dit », je m'étais dit ça, « nom d'un chien ! moi, dis-je, je n'irai plus en cotillon clair comme ça, dis-je, faire un travail... le métier que je fais », « moi je vais faire du café, dit-elle », et on avait fait du café sur l'âtre

???
Diwallit : frazenn dastumet e-maez Bro-Vear.

Janed ar Bever, 1938, Langoad (dastumet gant Tangi)

pa 'mo ket a yer ken 'debrin ket uoù ken ivez, oh ! Lucienne a lâre hañ ! « an uoù ar gêr emezi, ar re-se 'roont ket cholesterol emezi », oh ! a-wechoù e ran un u poazh kalet, oh ! eñ a vez mat !

[pe ˌmo kə ˈjiːɹ ken dɛˌbĩŋ kəd ˈyˑo ken ˌiˑe - o lyˈsjɛn ˌlɑːɾe ɑ̃ - ˌnyˑo ˈge̞ːɹ mɛj - ɹeze ɹo̞ˌɑ̃ŋ cə kolɛsteˈɹɔl mɛj - o ˈweːʒo ɹɑ̃ ˌnyˑ pwas ˈkɑːlət - o hẽ ve ˈmɑːd]

quand je n'aurai plus de poules je ne mangerai plus d'oeufs non plus, oh ! Lucienne disait hein ! « les oeufs de la maison, disait-elle, ne donnent pas de cholestérol, disait-elle », oh ! parfois je fais un oeuf dur, oh ! ça c'est bon !

Janed Merrien, 1936, Bear (dastumet gant Tangi)

hag e oant deus da Bluskoad amañ neuze da derc'hen menaj goude deus du-hont, met eu... ma doue ! d'ar c'houlz-se an dud a oa paour kwida hañ, hañ ya ! ha c'hoazh ur wech... ur we... ur wech e oa bet aet eu... da marc'had Gwengamp gant moc'h bihan, hag e oa aet he mab, Marsel a oa an hini koshañ hag e oa aet Marsel ganti, ha... « ho... ho ten zo... » n'onn ket petra a oa lâret dezhi, « n'eo ket ma den emezi, ma mab eo, emezi »

[a wɑ̃ɲ ˌdœd də ˈblyskwad ˌɑ̃mɑ̃ ˌnœhe də ˈdɛɹhɛn ˈmeːnəʃ ˌguˑde dœs ˈtyˑən - mɛd ə ma ˈduˑe - də ˈhulsˑe ˈndyd wa ˈpo̞wɹ kwida ɑ̃ - hɑ̃ ja - a hwa ˈveʃ - ə ˈve - ə ˈveʒ wa be ˌɛd ə - də ˌmɑhad ˈgwɛɲɔ̃m gɑ̃n moxˈpiˑən - a wa ˌɛd i ˈmɑːp - ... wa ˌnˑi ˈkosˑɑ̃ a wa ˌɛd maɹsɛl gɑ̃nti - a - o o ˈteːn zo - ˌnɔ̃ kə ˌpɹɑ wa ˈlɑːɹə de̞j - ˌne̞ kə mə ˈdeːn mɛj ma ˈmɑːb he̞ mɛj]

et ils étaient venus à Puskoad ici alors pour exploiter la ferme après [venant] de là-bas, mais euh... mon dieu ! à cette époque-là les gens étaient pauvres quoi hein, hein oui ! et une fois... une fo... une fois elle avait été euh... au marché de Gwengamp avec des porcelets, et son fils était allé, c'était Marcel le plus vieux et Marcel était allé avec elle, et... « votre... votre mari est... » je ne sais pas ce qu'on lui avait dit, « ce n'est pas mon mari, dit-elle, c'est mon fils, dit-elle »

Bear-Trezelan

Eme Toudig, 1937, Bear (dastumet gant Tangi)

1. Jeanne... Jeanne a oa bet kollet ivez 'ba ur garg foenn ur wech, e oa dindan boutelloù foenn, met kouezhet ar garg foenn, oh ya ! homañ a oa chomet... 2. an han... 1. peogwir e oa chomet... 2. an hanter deus ar garg 1. n'houlle ket dont en traoñ diwar ar c'harr, ha... war... 'ba... 'ba... 'ba Rumodu du-hont er penn all, e oant o tont, 'na douar du-hont, e oa o tont gant ar garg foenn, 'oa ket kalz, hag e oa chomet war ar c'harr, ha rampet eu... rampet ar bern kwa, hag ar c'harr en traoñ, ha Jeanne dindan, hag Aogust oc'h arriet 'ba ar gêr, o lakat ur skeul, o vont 'ba an ti d'evañ ur bannac'h chistr ha... « met oc'h ober petra 'h out ivez, emezi ? », ha neuze pa oa deut er-maez, klevet 'na huchal, 'wele den ebet, neuze e oa aet en tu all d'ar c'harr, met 'oa ket foenn 'ba an tu all 2. nann ! Gilbert... 1. ha neuze e oa aet war e giz, n'eo ket ? n'onn ket penaos 'neuint kavet anezhi 2. aet... aet e oa gant an oto, etreneg Rumodu goude, ha 'deuint kavet Jeanne 'ba an touflez, gant ar foenn 1. dindan ar foenn, bet 'na chañs, pas bezañ mouget 2. ya ! 1. ha torret he vrec'h, n'eo ket ?

1. [ˌʒɑn - ˌʒɑn wa be ˈko̞ləd ˌiˑe bah gɑɹg ˈvwɛn ə ˈweʃ - wa diˌnɑ̃ˑn buˌtelo ˈvwɛn - mɛ ˈkweˑt ˌkɑɹg ˈvwɛn - o ˌjɑ - ˌho̞mɑ̃ wa ˌʃo̞mə] 2. [ˈnɑ̃] 1. [pyˌgyˑɹ wa ˌʃo̞mə] 2. [ˈnɑ̃təɹ dœz ˈgɑɹk] 1. [nuˈlɛ kə dɔ̃n ˌtɹo̞w diwaɹ ˈhɑɹ - aː - waɹ bah bah - bah ɹyˈmoːdy ˈdyˑɔ̃n pe̞nˈɑl - wɛɲ ˌtɔ̃n - na ˈduˑaɹ ˌdyˑɔ̃n - wa ˌtɔ̃n gɑ̃n ˌgɑɹg ˈvwɛn - ˌwa kə ˈkɑls - a wa ˌʃo̞mə waɹ ˈhɑɹ - a ˈɹɑ̃mpəd ə - ˈɹɑ̃mpəd ˈbɛɹn kwa - a ˈhɑɹ ˌtɹo̞w - a ˌjɑn diˌnɑ̃ˑn - a ˌoˑgys ˈhɑjə bah ˈge̞ːɹ - ˈlɑkə ˈskøːl - a ˌvɔ̃n bah ˈtiˑ ˌdeˑvə bɑ̃x ˈʃist a - mɛd ˌho̞ˑɹ ˈbɹɑ hud ˌiˑe mɛj - a ˌnœhe pe wa ˌdœd ˈme̞ːs - ˈklɛwə na ˈhyʃəl - ˌwe̞ˑle̞ ˈdeˑnˌbet - ˌnœhe wa ˌɛt tyˈɑl də ˈhɑɹ - mɛ ˌwa kə ˈvwɛn bah tyˈɑl] 2. [ˌnɑ̃n - ...] 1. [a ˌnœhe wa ɛd waɹ i ˈgiːs - ˌne̞ kə - ˌnɔ̃ kə pəˌnɔ̃ˑz nœɲ ˌkɑˑd nɛj] 2. [ˌɛd ˌɛd wa gɑ̃n ˈnoto - ˌtɹœːnəg ɹyˈmoːdy ˌguːde - a dœɲ ˌkɑˑd ˈʒɑn ban ˈtufle - gɑ̃n ˈvwɛn] 1. [diˌnɑ̃ˑn ˈvwɛn - ˌbe na ˈʃɑ̃ːs - paz ˌbeˑɑ̃ ˈmuːgət] 2. [ˌjɑ] 1. [a ˈtɔɹəd i ˈvɹex - ˌne̞ kə]

1. Jeanne... Jeanne avait été perdue aussi dans un chargement de foin une fois, elle était sous des bottes de foin, mais le chargement de foin était tombé, oh oui ! elle était restée... 2. la moi... 1. puisqu'elle était restée... 2. la moitié du chargement 1. elle ne voulait pas descendre de la charrette, et... sur... à... à... à Rumodu là-bas de l'autre côté, ils revenaient, il avait des terres là-bas, il revenait avec son chargement de foin, il n'y avait pas beaucoup, et elle était restée dans la charrette, et ça avait glissé euh... le tas avait glissé quoi, et la charrettée en bas, et Jeanne en-dessous, et Auguste d'arriver à la maison, de mettre une échelle, d'aller à la maison pour boire un coup de cidre et... « mais qu'est-ce que tu es en train de faire aussi, dit-elle ? », et alors quand il était sorti, il avait entendu crier, il ne voyait personne, alors il était allé de l'autre côté de la charrette, mais il n'y avait pas de foin de l'autre côté 2. non ! Gilbert... 1. et alors il était revenu sur ses pas, non ? je ne sais comment ils l'avaient retrouvée 2. il était allé... allé en voiture, vers Rumodu après, et ils ont trouvé Jeanne dans le fossé, avec le foin 1. sous le foin, elle avait eu de la chance, de ne pas être étouffée 2. oui ! 1. et elle s'était cassé le bras, non ?

1. Daniel Yekel, 1957, Sant Laorañs
2. Mari ar Gov, 1928, Sant Laorañs
(dastumet gant Tangi)

hag unan all, 'ma klevet, fin, se zo etrezomp hañ ivez ! e oan 'ba... 'ba eu... 'ba ur stal dilhad 'ba en Gwengamp, hag e oa unan arri oadet hag e oa he merc'h ganti, arri c'hwezek pe seitek vloaz, ha fidedoulle e oa oc'h esa ur robenn ivez hag e oa deut da... da welet ac'hanon da... da c'houll ganin ivez « petra a lârez deu... deus ma merc'h ? » hag-eñ e oa chik, « gant he robenn, emezi, kar... ya, met fort eo un tamm deu... deus ar pelochonoù ! » petra a oa ar pelochonoù ? les seins ! gwelet a rez, ya ! pelochonoù a rae

[a ə ˈnɑl - ma ˈklɛwət - fin ze zo ˌtɾeˑɔ̃m ɑ̃ ˌiˑə - wɑ̃n bah bah ə - bah ˌstɑˑl ˈdijad ban ˈgwɛɲɔ̃m - a wa ˈyˑn ˌɑj ˈnwɑːʒət a wa i ˈmɛɹx kɑ̃ti - ˌɑj ˈhweːzɛk pe zɛjˈtɛg la - a fidəˈdule̞ wa ˈhɛsa ˈɹoːbən ˌiˑə a wa ˈdœd də də ˌwe̞ld ˈɑ̃ːnɔ̃ də - də ˈhul gɑ̃ˌnĩ iˑe - pɹɑ ˌlɑːɹez dœ dœz mə ˈmɛɹx - eˈgẽ wa ˈʃik - gɑ̃n i ˈɹoːbən me̞j - kaɹ ˌja - mɛt ˌfɔɹd e̞ tɑ̃m dœ dœs pølo̞ˈʃɔ̃no - ˌpɾɑ wa pølo̞ˈʃɔ̃no - ... - ˌgwe̞ˑl ə ɹez ja - pølo̞ˈʃɔ̃no ɹe]

et une autre, que j'avais entendue, enfin, ça c'est entre-nous hein aussi ! j'étais à... dans euh... dans un magasin de vêtements à Gwengamp, et il y avait une personne âgée qui était avec sa fille, ayant dans les seize ou dix-sept ans, et nom d'un chien elle était en train d'essayer une robe aussi et elle était venue... me voir pour... pour me demander aussi « que dis-tu d... de ma fille ? » alors qu'elle était élégante, « avec sa robe, dit-elle, car... oui, mais elle est forte un peu... des « seins » ! » c'était quoi les « seins » ? les seins ! tu vois, oui ! elle disait les « seins »

Mari ar Gag, 1932, Bear (Lanneven) (dastumet gant Tangi)

hoñ a oa laer ! neuze e vije kollet bolennoù ha xxx ( ?) ha ma vije, ur bannac'h kafe, ur baner a vije ganti, n'onn ket penaos e rae da lakat anezhe, ha feiz, un devezh 'namp lâret dezhi evel-se « amañ zo kollet ur volenn, n'onn ket pelec'h eo aet 'vat ! » « ac'hañ emezi ! » neuze e lâre, « ac'hañ emezi, kleskit emezi, kleskit emezi, keit a 'h on amañ 'vat emezi, kar ganin n'eo ket aet ! » « daon ! diskwezit ho paner din 'ta ! » « ah bon 'vat emezi ! n'onn ket penaos emezi eo arriet honnezh e-barzh emezi »

[ˌhɔ̃ˑ wa ˈlɛːɹ - ˌnœˑe viʒe ˈko̞ləd boˈleno a ? a ma viʒe - bɑ̃x ˈkɑfe - ˈbɑ̃ːnəɹ viʒe ˈgɑ̃nti - ˌnɔ̃ kə pəˈnɔ̃ ɹe də ˈlɑkə ne̞ - a fe ˈndewəz nɑ̃m ˈlɑːɹət ˈtɛj vəˈse - ˈɑ̃mɑ̃ zo ˈko̞ləd ə ˈvoːlən - ˌnɔ̃ kə ˈple̞x e̞ ˌɛt hat - ɑ̃ˈɑ̃ː mɛj - ˈnœˑe ˈlɑːɹe - ɑ̃ˈɑ̃ː mɛj - ˈkleskəd mɛj ˈkleskəd mɛj - ˌkɛjtʲ ə hɔ̃ ˈɑ̃mɑ̃ ha mɛj - kaɹ gəˈnĩ ˌne̞ kəd ɛt - dɑ̃w disˈkwɛd o ˈpɑ̃ːnəɹ ˌdĩ ta - ɑ̃ ˈbɔ̃n ha mɛj - ˌnɔ̃ kə pəˈnɔ̃ mɛj he̞ ˈhɑjə ˈhɔ̃ːz baɹs mɛj]

elle était voleuse ! alors on perdait des bols et xxx ( ?) et s'il y avait, un verre de café, elle avait un panier avec elle, je ne sais pas comment elle faisait pour les mettre, et ma foi, un jour nous lui avions dit comme ça « ici un bol a été perdu, je ne sais pas où il est allé ! » « ah bon dit-elle », alors elle disait « ah bon ? dit-elle, cherchez dit-elle ! cherchez dit-elle ! tant que je suis ici, car ce n'est pas moi qui l'a pris ! » « dame ! montrez-moi votre panier donc ! « ah bon dit-elle ? je ne sais comment celui-là est arrivé dans mon dedans dit-elle »

Janed Merrien, 1936, Bear (dastumet gant Tangi)

ma vamm-gaer a lâre se din, met pet gwech 'meus ket klevet anezhi o la... lâret se, « oh ma doue ! me 'meus arri hast da vervel, kar ar bed zo o vont war e c'henoù emezi, n'eo ket posubl d'ober moaien da derc'hen an traoù... », oh ma doue ! ma arrije en-dro bremañ, partiañ a raje a-raok diouzhtu

[mə ˌvɑ̃mˈgɛːɹ ˌlɑˑɹe ze dĩ mɛ ˈpet kweʃ ˌmøs kə ˈklɛwəd ˌne̞j ˈlɑ ˈlɑˑt se - o ma ˈduˑe - me møz ˌɑj - ˌhɑst tə ˈveɹwəl - kaɹ ˈbeːt so ˌvɔ̃n waɹ i ˈheːno me̞j - ˌne̞ kə ˈposyb ˌdo̞ˑɹ ˈmojən də ˈdɛɹhɛn ˈtɾɛw - o ma ˈduˑe - ma ˌhɑjʃe ˌndɹo ˈbɹœmɑ̃ - paɹˈtiˑɑ̃ ɹaʃe ˌɹo̞ˑg dyˈstyˑ]

ma belle-mère me disait ça, mais combien de fois je ne l'ai pas entendu di... dire ça, « oh mon dieu ! moi j'ai hâte de mourir, car le monde perd la tête disait-elle, ce n'est pas possible de trouver le moyen de continuer les choses... », oh mon dieu ! si elle revenait maintenant, elle détalerait tout de suite

Mari ar Gag, 1932, Bear (Lanneven) (dastumet gant Tangi)

« oh, ma doue ! ha doue ar re all ! » Mamm... Mamm a lâre se, « ma doue ! ha doue ar re all ! » emezi

« oh, mon dieu ! et le dieu des autres ! » Maman... Maman disait ça, « mon dieu ! et le dieu des autres ! » qu'elle disait


Diwallit : frazenn dastumet e-maez Bro-Vear.

Frañsin Steunou, 1917, Pabu (dastumet gant Tangi)

unan... unan gozh a oa evel-se ivez ma kerez, hag e oa un Al... eu... ur boch oc'h interrojiñ anezhi moarvat pe n'onn ket petra, ha hi 'na lâret « heil Hitler ! », 'na lâret, hi 'da lâret se « ya, n'eo ket kafe ! emezi », peogwir 'oa... 'vije ket... e-pad ar brezel 'vije ket nemet heiz, heiz grilhet kwa

[ˌyˑn ˌyˑn ˈgoːz wa vəˈse ˌiˑe me ˈkeːꝛes - a wa ˈnɑl ə - ˈbɔʃ hɛ̃teˈꝛoːʒĩ ˈne̞j maˈhɑt pe ˌnɔ̃ kə ˈpɣɑ - a ˈhi na ˈlɑˑt - ˌhɛj ˈhitlɛꝛ - na ˌlɑˑt - ˈhi da ˌlɑˑd ˈze - ˌjɑ - ˌne̞ kə ˈkɑfe ˌme̞j - pyˌgyˑꝛ wa viˌʒe kə - ˌpad ˈbɣeːzɛl viˌʒe kə ˌmɛ ˈhɛj - ˌhɛj ˈgɣijɛt kwa]

une... une ancienne était comme ça aussi si tu veux, et il y avait un Al... euh... un boche en train de l'interroger sans doute ou je ne sais quoi, et elle avait dit « heil Hitler ! », qu'il avait dit, elle avait dit ça « oui, ce n'est pas du café ! dit-elle », parce qu'il n'y avait... il n'y avait... pendant la guerre il n'y avait que de l'orge, de l'orge grillé quoi

If Kariou, 1930, Peurid (dastumet gant Tangi)

1. met eu... 2. trizek 1. d'ar c'houlz-se e vije... 2. trizek a oa, ha bet savet eu... 3. ya, ya 1. daou... 3. ha savet daou eu... 2. daou 3. añfin eu... 2. Jul Kalvari ha Mari Kalvari 3. evit eu... 2. ha neuze un tonton kozh 3. kollet o zud ma kerez 2. c'hwezek 3. « ha me, emezi... 2. tri a oa, tri e oant etretout 3. ya, ya, ya 2. triwec'h, trizek bugel 3. ... peogwir, emezi 'meus savet deja trizek, me a gemerin daou c'hoazh warni », hag ar re-se a oa Kalvaried 2. an daou-se Jul ha Mari 3. Jul Kalvari ha Mari Kalvari 2. ha neuze tonton kozh aze, n'onn ket piv e oa 3. ya, ya 1. ya, Kalvari 3. d'ar re-se, d'an daou-se e oa... 2. ar re-se a oa Kalvari 3. ... e oa kemeret, ya 1. Kalvari 3. ya, ya, ha... ha chomet eno, geo ! tonton Jul a oa bet en em... a oa bet dimezet goude 1. ya 3. met Mari a oa chomet penn-da-benn 'ba Koad Merrod 2. 'ba Koad Merrod, ouai

1. [mɛd ə] 2. [ˈtɹiːzɛk] 1. [də ˈhulsˑe ˌviʒe] 2.[ˈtɹiːzɛg wa a ˌbe ˈzɑːvəd ə] 3. [ˌjɑ - ˌjɑ] 1. [ˈdo̞w] 3. [a ˈzɑːvə ˈdo̞w ə] 2. [ˈdo̞w] 3. [ɑ̃ˌfiˑn ə] 2. [ʒyl kalˈvɑj a maj kalˈvɑj] 3. [wid ə] 2. [a ˌnœhe ˈdɔ̃tɔ̃n ˈkoːs] 3. [ˈko̞ləd o ˈzyt ma ˈkeːɹe̞s] 2. [ˈhweːzɛk] 3. [a ˌme me̞j - me mɑ̃m ?] 2. [ˈtɹi wa - ˈtɹi wɑ̃ɲ tɹeˈtut] 3. [ˌjɑ - ja ja] 2. [ˈtɹiwax - ˌtɹiˑzɛg ˈbyːgəl] 3. [pyˌgyˑɹ me̞j ˌmøz ˈzɑːvə deˌʒa ˈtɾiːzɛk - ˌme go̞ˈme̞ːɹĩ ˌdo̞w ˈhwɑz ˌwaɹni - a ˌɹeˑze wa kalvaˈɾiˑət] 2. [ˈdo̞w ze - ˈʒyˑl a ˈmɑj] 3. [ˌʒyˑl kalˈvɑːɾi a ˌmɑj kalˈvɑːɾi] 2. [a ˌnœhe ˈtɔ̃tɔ̃n ˈkoːz ˌɑhe - ˌnɔ̃ kə ˈpiw wa] 3. [ˌjɑ - ˌjɑ] 1. [ˌjɑ - kalˈvɑːɾi] 3. [də ˌɹeˑze - dən ˈdo̞wze wa] 2. [ˌɹeˑze wa kalˈvɑj] 3. [wa ko̞ˈme̞ːɹət - ˌjɑ] 1. [kalˈvɑːɾi] 3. [ˌjɑ ja - a a ˌʃo̞məd ˈeːno - ˌge̞ - ˌtɔ̃tɔ̃ ˈʒyˑl wa ˌbe nɔ̃n - wa ˌbe diˈme̞ˑɛd ˌguˑde] 1. [ˌjɑ] 3. [mɛ ˈmɑj wa ˈʃo̞mət ˌpe̞dəˈbe̞n ba ˌkwɑdˈmɛɹɔt] 2. [ba ˌkwɑdˈmɛɹɔt - ...]

1. mais euh... 2. treize [enfants] 1. à cette époque-là il y avait... 2. il y en avait treize, et ayant élevé euh... 3. oui, oui 1. deux... 3. et ayant élevé deux euh... 2. deux 3. enfin euh... 2. Jules Calvari et Marie Calvarie 3. pour euh... 2. et aussi un grand oncle 3. ayant perdu leur parents si tu veux 2. seize 3. « et moi, dit-elle... 2. il y en avait trois, ils étaient trois en tout 3. oui, oui, oui 2. dix-huit, treize enfants [naturels] 3. ... puisque, dit-elle, j'ai déjà élevé treize, moi j'en prendrai deux en plus », et ceux-là c'étaient des Calvaris 2. ces deux-là, Jules et Marie 3. Jules Calvari et Marie Calvari 2. et aussi un grand oncle là, je ne sais pas qui c'était 3. oui, oui 1. oui, Calvari 3. à eux, à ces deux-là qui avaient été... 2. ceux-là c'étaient des Calvaris 3. ... qui avaient été adoptés, oui 1. Calvari 3. oui, oui, et... et restés là, si ! tonton Jules s'était... s'était marié après 1. oui 3. mais Mari était restée à Koad Merrod tout du long 2. à Koad Merrod, ouai

1. Frañsoa Briand, 1932, Bear
2. Emil an Alan, 1937, Bear
3. Suzan an Alan, 1931, Bear
(dastumet gant Tangi)

ah ya ! hemañ a oa, hag e laken anezhañ a-dreñv ha partout, ha 'da lâret din « ah ! emezi eu... mat eo ar jeu ! » peogwir e ran... e ran-me kine ivez, hi a rae din met... div wech ar sizhun e deue, ha me a rae eu... keit ha 'vije ket e raen, ret eo sikour ! hag en em sikour memes !

[a ˌjɑ - ˈhemɑ̃ wa - a ˈlɑke̞n ˌneˑɑ̃ ˈdɣẽ a paꝛˈtud a da ˌlɑˑt ˈtĩ - a ˈme̞j ə - ˈmɑˑd e̞ ˈʒœˑ pyˈgyˑꝛ ɣɑ̃ - ɣɑ̃ˌme ˈkiˑne ˌiˑe - ˈhi ɣe ˌdĩ mɛ - ˈdiw weʒ ˈzyˑn de - a ˈme ɣe ə - ˈkɛjt a viˌʒe kəd ˌɣe̞n - ˈɣɛd e̞ ˈʒicuɹ - a nɔ̃n ˈʒicuɹ ˈmɛməs]

ah oui ! c'était ça [l'épaule], et je la mettais derrière et partout, et elle m'avait dit [la kiné] « ah ! dit-elle euh... c'est super ! » puisque je fais... je fais la kiné aussi, elle me faisait mais... elle venait deux fois par semaine, et moi je faisais euh... tant qu'elle n'était pas là je faisais, il faut aider ! et s'aider soi-même même !

Janin an Herveig, 1932, Ploueg (dastumet gant Tangi)

Kavet zo bet 71 frazenn.
1234