Brezhoneg Bro-Vear

Klask

Kavet zo bet 1 frazenn.

Gwezhall e vije c'hwezhet an tan 'barzh fourno da brepariñ boued, gant un tamm paper journal da gentañ ha goude tamm briñchoù sec'h ha tommañ koad munut, ha goude tommañ koad grosoc'h ha neuze un tamm palad glaou pa vez krog mat an tan, met ma 'teus laket re abred ar glaou e vouge an tan. Bremañ vez ket graet se ken.

Gwéjal vijé hwéan tan-n bar fourno de brépari bwét, gan-n tan-m papeur journal de gèntan a goudé tan-m bricho zèc'h a toman kwat munut, a goudé toman kwat grosoc'h a noeé tan-m bayeut glo pé vé krog mat tan-n, mèt lak teus ré abréd glo vougeut tan-n, Breman vé keu gwèt zé kén.

[gweʒal viʒe hweã tãn baʁ fuʁno də bʁepaʁi bwet] [gãn tãm papəʁ ʒuʁnal də gɛntã a gude tãm bʁiʃo zɛx a tomã kwat mynyt] [a gude tomã kwat gʁosox a nœe tãm bajət glo pe ve kʁɔ:g mat tãn] [mɛt lak tøs ʁe abʁed glo vugət tãn] [bʁemã ve kø gwɛt ze ken]

Autrefois on allumait le feu dans le fourneau pour préparer à manger, avec du papier journal d'abord, puis un peu de fagots sec et avec du bois fin, et ensuite au bois plus gros et une petite pelleté de charbon quand le feu avait bien pris, mais si tu avais mis trop tôt le charbon, le feu produisait de la fumée. Maintenant on ne fait plus ça.

Ivona Toudig, 1934, Bear (dastumet gant Julien)

Kavet zo bet 1 frazenn.