Brezhoneg Bro-Vear

Klask

Kavet zo bet 6 frazenn.

tout ar pezh zo bet kondaonet war-digarez en em bozer... ar gestion, hag-eñ e oa evuruz ar poulê 'ba ur poulaie

[... kɔ̃nˈdɑ̃wnəd waɹ diˈgɑˑɹe ... - ... - ...]

tout ce qui a été condamné au prétexte qu'on se pose... la question, si le poulet est heureux dans un poulailler


Diwallit : frazenn dastumet e-maez Bro-Vear.

Ifig ar Falc'her, 1940, Rospez (dastumet gant Tangi)

« ah, daon ! herie e c'hallit aretiñ ac'hanon, herie 'meus graet ur c'hrim », 'ma lâret dezhe, evel-se, trankil, « herie 'meus lazhet ur poulê, n'eo ket evel-se a vez lâret diouzhoc'h ? »

[a ˌdɑ̃w - ˈhɛje ˈhɑled aˈɹɛtĩ ˈɑ̃w - ˈhɛje møz ˌgwɛd ə ˈhɹim - ma ˈlɑˑt ˌte̞ - vəˌse̞ - ˈtɹɑ̃ŋkil - ˈhɛje møz ˈlɑhə ˈpuːlɛ - ˌne̞ kə vəˌse̞ ve ˈlɑˑt tiˌwɑx]

« ah, dame ! aujourd'hui vous pouvez m'arrêter, aujourd'hui j'ai fait un crime », que je leur avais dit, comme ça, posément, « aujourd'hui j'ai tué un poulet, ce n'est pas comme ça qu'on vous appelle ? »

Janin an Herveig, 1932, Ploueg (dastumet gant Tangi)

gwenn poulê 'meus poazhet

[gwɛn 'pu:lɛ møs 'pwɑ:hət]

j'ai cuit du blanc de poulet

Lusien Karluer, 1928, Bear (dastumet gant Tangi)

donc ar reoù all 'da ket bet de... kredet degas anezhe en-dro met me a oa bet gantañ, « penaos 'h an d'ober gant ar poulê-se ? »

[dɔ̃ŋk ʁew ˈɑl ˌda kə be de ˈkʁeːdə dje̞z ne̞ ˈndʁo mɛ me wa bed ˈgɑ̃ntɑ̃ - pəˈnɔ̃ːz hɑ̃ do̞ːʁ gɑ̃n ˈpuːle̞ ze]

donc les autres n'avaient pas ra... osé les rapporter mais moi j'avais été avec, « comment vais-je faire avec ce poulet-là ? »

Lusien Karluer, 1928, Bear (dastumet gant Tangi)

ah ! met neuze 'h eo kat d'ober merenn da Daniel, eh ! eh ! eh ! peogwir emañ oc'h ober da di e oa kat d'ober merenn da Daniel ivez ! Angela a oa kat d'ober merenn da Daniel ivez ! peogwir... eh ! memestra ! peogwir ac'hanta ma... ma... ma... ma vez hezitet, ma vez machinet, unan ouzhpenn pe daou ouzhpenn, 'h eo kat d'ober merenn hañ ! evit ur wech, poazhañ ur poulê, poazhañ ul lapin pe ober un dra bennaket, ha patatez

[a mɛ ˈnœːhe ˈhe̞ kad do̞ːʁ me̞ʁn də daˈɲɛl - ɛ ɛ ɛ - puː mɑ̃ ho̞ːʁ də ˈdiː wa kad do̞ːʁ me̞ʁn də daˈɲɛl ie - ɑ̃ʒela wa kad do̞ːʁ me̞ʁn də daˈɲɛl ie - pəˈguːʁ ɛ mo̞sˈtʁɑ - pəˈguːʁ hɑ̃nta ma ma ma ma ve eˈzitət - ma ve maˈʃiːnət - yn spɛn pe do̞w spɛn - he̞ kad do̞ːʁ me̞ʁn ɑ̃ - mɛ ɑ̃ʒela zo kad do̞ːʁ me̞ʁn ɑ̃ - wid ə weʃ - ˈpwɑːhɑ̃ ˈpuːlɛ ˈpwɑːhɑ̃ ˈlɑpin pe o̞ːʁ dʁa mˈnɑkət - a paˈtɑtəs]

ah ! mais alors elle peut faire le déjeuner de Daniel, eh ! eh ! eh ! puisqu'il fait ta maison elle pouvait lui préparer le déjeuner aussi ! Angela pouvait lui préparer le déjeuner aussi ! parce que... eh ! quand même ! parce que eh bien si... si... si... si on hésite, si on machine, un de plus ou deux de plus, elle peut faire le déjeuner hein ! pour une fois, cuire un poulet, cuire un lapin ou faire quelque chose, et des patates

Lusien Karluer, 1928, Bear (dastumet gant Tangi)

hañ ?! hag ober pred da hennezh ?! me a lâr dit ! hag ur wech 'ma prenet ur poulê, 'ma prenet ur poulê 'ba eu... ti Gorju, boucher tal-kichen ar mairie aze, 'ma prenet ur poulê, « oh ! met hennezh zo c'hwezh gantañ ! », kaer 'ma reniflañ anezhañ, « oh ! hennezh zo c'hwezh gantañ ! minabl zo c'hwezh gantañ ! », ha neuze 'ma laket eu... 'ma gwalc'het anezhañ gant gwinegr, da welet, tremenet holen, tremenet 'bu robinet, bepred e oa c'hwezh gantañ, « ben tant pis ! bremañ pa 'meus gwalc'het anezhañ ha graet ar sirk-se gantañ, 'h an da boazhañ anezhañ bepred » oh ! ha goude 'meus lâret... « oh ! ben n'an ket... 'h an da... 'h an da... 'h an d'ober traoù all dezhañ d'e verenn, n'an ket da reiñ hennezh dezhañ d'e verenn, n'an ket da reiñ hennezh dezhañ peotramant e lâro din 'h on sot », hag e oan aet da di Gorju gant ma boulê boazh, da lâret dezhi...

[ɑ̃ a o̞ːʁ ˈpʁet tə hẽːs - me lɑːʁ dit - a weʃ ma ˈpʁeːnə ˈpuːle̞ - ma ˈpʁeːnə ˈpuːle̞ bah ə - ti ˈgɔʁʒy - ˈbuʃe talˈkiʃən mɛʁi ˈɑhe̞ - ma ˈpʁeːnə ˈpuːle̞ - ho mɛ hẽːs so hweːs ˈkɑ̃tɑ̃ - kɛːʁ ma ʁøˈniflə ˈneːɑ̃ - o hẽːs so hweːs ˈkɑ̃tɑ̃ - ˈmiːnəp so hweːs ˈkɑ̃tɑ̃ - a ˈnœːhe ma ˈlɑkət ə - ma ˈgwɑlhəd ˈneɑ̃ gɑ̃n gwiˈnɛk - də ˈwe̞ːlət - tʁeˈmeːnə ˈhoːlən - tʁeˈmeːnə by ʁoˈ biːnɛ - ˈbopə wa hweːs ˈkɑ̃tɑ̃ - ... - ˈbœmɑ̃ pa møs ˈgwɑlhə ˈneːɑ̃ a gwe̞t ˈsiʁk se ˈgɑ̃tɑ̃ - hɑ̃ də ˈbwɑhɑ̃ ˈneɑ̃ ˈbopət - oː a ˈguːde møz lɑːt - o bɛ̃ ˈnɑ̃ kə - hɑ̃ də hɑ̃ də hɑ̃ do̞ːʁ tʁɛwˈɑl deɑ̃ di ˈvɛʁn - ˈnɑ̃ kə də ˈʁɛĩ hẽːz ˈdeɑ̃ pəˌtɑ̃m ˈlɑːʁo dĩ hɔ̃ zoːt - a wɑ̃n ɛd di ˈgɔʁʒy gɑ̃n mə ˌbuˑːle̞ ˈbwɑh - də ˈlɑːʁ tɛj ...]

hein ?! et faire le repas de celui-là ?! moi je te dis ! et une fois j'avais acheté un poulet, j'avais acheté un poulet à euh... chez Gorju, boucher à côté de la mairie là, j'avais acheté un poulet, « oh ! mais celui-là sent fort ! », j'avais beau le renifler, « oh ! celui-là sent fort ! il sent terriblement fort ! », et alors j'avais mis euh... je l'avais lavé avec du vinaigre, pour voir, passer au sel, passer au robinet, il sentait toujours, « ben tant pis ! maintenant que je l'ai lavé et fait ce cirque-là avec, je vais le cuire quand même » oh ! et après j'ai dit... « oh ! ben je ne vais pas... je vais... je vais... je vais lui faire autre chose à déjeuner, je ne vais pas lui donner celui-là ou sinon il me dira que je suis folle », et j'étais allée chez Gorju avec mon poulet cuit, pour lui dire...

Lusien Karluer, 1928, Bear (dastumet gant Tangi)

Kavet zo bet 6 frazenn.