bec'hiet
['behjət]
[arbre] chargé [en fruits]
Lusien Karluer, 1928, Bear (dastumet gant Tangi)
Ar wezenn pechez zo bec'hiet.
Wéeun pécheus zo béheut.
['weən peʃəs zo behət]
Le pêché est plein de fruits.
Ivona Toudig, 1934, Bear (dastumet gant Julien)