Stummioù : pitoiabl ;
▶ Ne 'meus ket soñj petra 'na lavaret din ur wech, ha 'na vekset ac'hanon pitoiabl quoi.
[møs kə ’ʒõʃ pʁa na ’lɑːt tĩ ə’we̞ʃ a na ’vɛksəd ’ãw pi’tɔjəp kwa]
Je ne me rappelle plus ce qu'il m'avait dit un fois, [mais] ça m'avait vexée terriblement.
Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)
▶ Daon, pitoiabl a gavan anezhi. Heu, ma kerez, 'ma ket bet ar blazioù-se santet c'hoazh.
Daon, pitoyab gavan nèi. Eu, ma kéez, ma ke bét (a) blajo-zé sante c’hoa.
Dame, je la trouve vraiment très bonne. Heu, si tu veux, je n'avais pas senti ces goûts-là encore (= je n'avais jamais goûté ça).
Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)
ha pitoiabl oa brav
[a pi’tojəb wa brɑw ɑ̃]
et c'était extrêmement beau [spectacle]
Ivet Aofred, 1931, Bear (dastumet gant Tangi)
▶ Honnezh zo koant... pitoiabl. Honnezh zo ur plac'h koant-horrol.
[hõːs so ’kwãn pi’tɔjəp – hõːs so ə plaχ’kwãn ’ɔʁɔl]
Elle est vraiment très belle. C'est une très belle fille.
Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)
▶ Ha honnezh a oa sot ganin. Pitoiabl. Pitoiabl ma kerez e oa sot ganin.
[a hõ wa ’zoːt kə’nĩː pi’tɔjəp – pi’tɔjəp ma’keəs wa ’zoːt kə’nĩː]
Et elle m'adorait. Vraiment beaucoup. Elle m'adorait vraiment beaucoup.
Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)
Pitoiabl eo.
Pitoyeup è.
[pitojəp ɛ]
C'est fou.
Ivona Toudig, 1934, Bear (dastumet gant Julien)