Frazenn n° 82340
-
👂 🔗 Hag an deiz war-lerc'h e arriemp adarre da droc'hañ, da droc'hañ hag e vije... hag e vije dizamarret ar bern, ha lakeet goemon war-benn adarre. Ha... ha... ha pa vije... fin ar ma... ar ma... ar... ar morad, e chomemp war ar bern, pa arrie ar mor dindan. Ha gant... gant perchoù, gant perchoù hag ur beg houarn, ur beg houarn poner, da derc'hen beg... beg ar berchenn, 'ba foñs ar mor. E vije... e vije boutet war ar bern, e vije boutet war ar bern.
[...]
Et le lendemain nous allions de nouveau couper, couper et on... désamarrait le tas, et on mettait du goémon par-dessus de nouveau. Et... et... et quand c'était... la fin de la ma... de la ma... la... de la marée, nous restions sur le tas, quand la mer arrivait en-dessous. Et avec... avec des perches, avec des perches et un bout en fer, un bout en fer lourd, pour tenir le bout... le bout de la perche, au fond de la mer. On... on poussait le tas, on poussait le tas.
Frazenn dastumet e-maez Bro-Vear
Gant : Jañ Jelard, ganet e 1928 e Pleuvihan, o chom e Lanvaodez, tud bet ganet e Pleuvihan / Pleuvihan.Dastumer : Tangi (2023-11-22)