Gwelet an tem A-vandennadoù
▶ me zo soagnus, me zo arri bragoù kozh ivez, oh ya ! 'meus ket graet eu... tamm bihan aze, met eñ n'a ket din peogwir keit-se deus ma bandenn
[mɛ me zo 'swɛ̃ɲys me zo aj 'bɾɑ:go ko:z ie o ja mœs kə gwɛd ə tɑ̃m 'bi:ən 'ɑ:he mɛ ẽ̞: na kə dĩ pə'gu:ɹ 'kɛjse de mə 'bɑ̃ndən]
je suis soigneux, j'en ai des vieux pantalons, oh oui ! je n'ai pas fait euh... un petit peu là, mais il ne me va plus puisque [il est] aussi loin que ça de ma taille
Michel Talgen, 1951, Bear (dastumet gant Tangi)
Gwelet an temoù Ment an dud ha Ment an traoù
▶ Ha ur c'hachenn a vent vrav hañ ?
A c'hachenn vènt vrav añ ?
Et un gâteau de belle taille hein ?
Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)
▶ 1. Anfin, an hini deus du-mañ a oa a vent vrav. 2. Ne oa ket bihan bihan.
Añfin, 'n ni deus tu-mañ oa vèn vraw. Oa ke bïen bïen.
Enfin, le nôtre était de grande taille. Il n'était pas tout petit.
Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)
▶ Maman 'na ur billig apeupre ar vent-se aze, ha honnezh a vije pozet war an trebez, le trépied.
Maman na billik apeuprè vèn-sé ahé, a hoñ vijé pozet war ’n trébé.
Maman avait une galetière de cette taille à peu près, et elle la posait sur le trépied.
Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)